ما چشم انداز سالانه انرژی 2023 (AEO2023) پیش بینی می کند که ظرفیت تولید زغال سنگ ایالات متحده تا سال 2050 به کمتر از نصف سطح سال 2022 برسد.
در سناریویی با فرض هزینههای بالاتر فناوری کربن صفر نسبت به مورد پایه ما، به نام مورد مرجع، ما پیشبینی میکنیم که ظرفیت سوخت زغالسنگ تا سال ۲۰۵۰ با ۵۲ درصد کاهش به ۹۷ گیگاوات (GW) برسد. در مورد مرجع، ظرفیت سوخت زغالسنگ ۶۴ کاهش مییابد. تا سال 2050 به 73 گیگاوات می رسد. در سناریوی دیگری که هزینه های فناوری کربن صفر کمتری را نسبت به مورد مرجع فرض می کنیم، پیش بینی می کنیم ظرفیت سوخت زغال سنگ تا اواسط قرن 88 درصد به 23 گیگاوات کاهش می یابد.
در AEO2023، روندهای بلندمدت انرژی در ایالات متحده را بررسی میکنیم و چشماندازی برای بازارهای انرژی تا سال 2050 ارائه میکنیم. ما از سناریوهای مختلفی به نام موارد استفاده میکنیم تا بفهمیم فرضهای متفاوت چگونه بر روند انرژی تأثیر میگذارند.
در مورد هزینه فناوری بالای صفر کربن (ZTC بالا)، ما فرض میکنیم که هزینههای فناوری برای منابع کربن صفر مانند انرژیهای تجدیدپذیر، هستهای و ذخیرهسازی باتری تا سال 2050 در سطح سال 2022 ثابت میماند. این فرض منجر به بازنشستگی کمتر زغالسنگ میشود. – ظرفیت تولید سوخت در مورد هزینه فناوری کم کربن صفر (کم ZTC)، ما فرض میکنیم که هزینه فناوریهای کربن صفر تا سال 2050 در مقایسه با مورد مرجع حدود 40 درصد کاهش مییابد.
همه موارد AEO2023، از جمله موارد مرجع، Low ZTC و High ZTC، منعکس کننده قوانین و مقررات تصویب شده تا اواسط نوامبر هستند، از جمله قانون کاهش تورم 2022 (IRA)، که اعتبار مالیاتی را برای فناوری های بدون آلایندگی فراهم می کند که هزینه را بیشتر کاهش می دهد. منابعی مانند خورشید و باد
کاهش 52 تا 88 درصدی ظرفیت کل زغالسنگ شامل حدود 99 گیگاوات تا 159 گیگاوات ظرفیت بازنشستگی زغالسنگ و مقدار کمی از ظرفیت سوخت زغالسنگ که پیشبینی میشود به ظرفیت سوخت گاز طبیعی تبدیل شود. از بازنشستگی ها، 61 گیگاوات از نیروگاه های زغال سنگ است که مالکان و اپراتورها قبلاً برنامه های خود را برای بازنشستگی اعلام کرده اند. عوامل مختلفی مانند پیر شدن ناوگان زغال سنگ، مقررات زیست محیطی، و رقابت از نیروگاه های گاز طبیعی، خورشیدی و بادی به کاهش اقتصادی ظرفیت سوخت زغال سنگ کمک کرده اند.
ظرفیت حداکثر خروجی الکتریکی است که یک ژنراتور در شرایط خاص می تواند تولید کند. تولید یا الکتریسیته تولید شده در طول زمان از باد و خورشید به در دسترس بودن آفتاب یا باد بستگی دارد. اگرچه پیشبینی میکنیم که ظرفیت ترکیبی انرژی خورشیدی و بادی تا سال 2050 نسبت به سال 2022 بیش از سه برابر بیشتر باشد، اما نیروگاههای سوخت فسیلی و هستهای که برای کار شبانهروزی در دسترس هستند، هنوز هم بخشی از تولید پیشبینیشده را تامین میکنند.
در مورد High ZTC، زغال سنگ 8 درصد از تولید برق ایالات متحده را در سال 2050 در مقایسه با 40 درصد از انرژی خورشیدی و بادی، 31 درصد از گاز طبیعی و 13 درصد از انرژی هسته ای تولید می کند. در مورد مرجع، سهم ترکیبی از انرژی خورشیدی و بادی تا سال 2050 به 55 درصد از کل تولید افزایش مییابد که سهم کمتری از زغالسنگ 5 درصد، گاز طبیعی 22 درصد و هستهای 11 درصد است. در مورد کم ZTC، خورشیدی و بادی 69 درصد از برق را در سال 2050 تولید می کنند در حالی که تنها 1 درصد از زغال سنگ، 11 درصد از گاز طبیعی و 12 درصد از انرژی هسته ای تولید می شود. تولید زغالسنگ در هر سه مورد از نیروگاههای جدیدتر و کارآمدتر زغالسنگ میآید که آنلاین باقی میمانند، زیرا میتوانند انرژی ارزانتر و قابل ارسال را به شبکه ارائه کنند.
منبع اطلاعات: اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، چشم انداز سالانه انرژی 2023 (AEO2023)
توجه داشته باشید: تولید خورشیدی فتوولتائیک های خارج از شبکه را شامل نمی شود.
مشارکت کننده اصلی: استفانی تسائو
ترجمه و ارائه توسط: ttmnews